بوسه...

 

آنقدر بوسیدمش تا خسته شد

                                      غرق در بوسه ی پیوسته شد

خواست لب بر شکایت باز کند

                                       لب نهادم برلبش تا بسته شد

گفته بودم که اگر بوسه دهی توبه کنم
                                              

                                       که دگر باره از این گونه خطا ها نکنم

بوسه را داد ، چو برداشت لبش از لب من                                       

                                       توبه کردم که دگر توبه ی، بیجا نکنم

گناه من

  

از پنجره نگاه بکن آره اون میاد               درسته بی وفاست ولی  باید بیاد

میدونه دلم براش بدجوری تنگ شده           ولی نمیدونم دل اون چرا از سنگ شده

غم دوریش کم بودش حالا بی وفا شده           نه یه زنگی نه تماسی آره بی رنگ شده

آخه من چکار کنم با این دل بهونه گیر              ای خدا کمک بکن برو ای دل بمیر

تو چرا سنگ نشدی میونه این همه  سنگ            میدونم دوسش داری مثل یه احصاصه قشنگ

آخه دوست داشتنیه مثل لیلا میمونه                     دل من شیدادییه مثل مجنون میمونه

فدای نازش بشم این نازش کشته مارو                  حالا که عاشق شدم می خواد بگه از پیشم برو

خدایا این احصاصمو از دلم نگیر                     ولی خصلت بدو از دل یارم بگیر

آخه گناهم نداره همش تقصیره منه  زود دل می بندم   

زود عاشق میشم اینم میشه گفت یه جوری گناهه منه

عشق چیه؟..

  

عشق آلوچه نیست که بهش نمک بزنی 

دختر همسایه نیست که بهش چشمک بزنی 

رفیق نیست که بهش کلک بزنی 

عشق مقدسه.....باید جلوش زانو بزنی

شور عشق

عشق شوری در نهاد ما نهاد                                   جان ما در بوته ی سودا نهاد 

گفت و گویی در نهاد ما فکند                                    جست و جویی در درون ما نهاد 

از خمستان جرعه ای بر خاک ریخت                           جنبشی در آدم و هوا نهاد 

قسمتی از شعر شور عشق از: فخر الدین عراقی

وقتی که عاشق شدی

مریم حیدرزاده...وقتی که عاشق شدی

وقتی که عاشقم شدی وقتی که عاشقم شدی پاییز بود و خنک بود تو آسمون آرزوت هزارتا بادبادک بود تنگ بلوری دلت درست مث دل من کلی لبش پریده بود همش پر ترک بود وقتی که عاشقم شدی چیزی ازم نخواستی توقعت فقط یه کم نوازش و کمک بود چه روزا که با هم دیگه مسابقه می ذاشتیم که رو گل کدوممون قایق شاپرک بود ؟ تقویم که از روزا گذشت دلم یه جوری لرزید راستش دلم خونه ی تردید و هراس و شک بود دیگه نه از تو خبی بود ،‌ نه از آرزوهات قحطی مژده و روزای خوش و قاصدک بود یادم میاد روزی رو که هوا گرفته بود و اشکای سرخ آسمون آروم و نم نمک بود تو در جواب پرسشم فقط همینو گفتی عاشقیمون یه بازی شاید ،‌ یه الک دولک بود نه باورم نمی شه که تو اینو گفته باشی کسی که تا دیروز برام تو کل دنیا تک بود قصه ی با تو بودن و می شه فقط یه جور گفت کسی که رو زخمای قلب من مث نمک بود

ندارم فرصتی تا لحظه ی مرگ

 

بود بر شاخه هایم آخرین برگ

تو پنداری که شب چشمم به خواب است

ندانی این جزیره غرق آبست

به حال گریه می خوانم خدا را

به حال دوست می جویم شما را

زبس دل سوی مردم کرده ام من

در این دنیا تو را گم کرده ام من

مرا در عاشقی بی تاب کردی

کجا هستی دلم را آب کردی

نه اکنون بلکه عمری، روزگاریست

که پیش روی ما غمگین حصاریست

بود روز تو برای ما شب تار

صدایت می رسد از پشت دیوار

کلام نازنینت مهر جوش است

صدایت در لطافت چون سروش است

بدا ، روز و شب ما هم یکی نیست

شب ما بهر تو همگام روز است

به وقت صبح تو ما را شب آید

در آن هنگامه جانم بر لب آید

کویرم من، تو گلشن باش ای یار

به تاریکی تو روشن بــاش ای یار

گذشت....

گفتی که مرا دوست داری گله ای نیست

بین عشق من وتو فاصله ای نیست

گفتم کمی شتاب کن وگوش به من بسپار

گفتی باید بروم حوصله ای نیست

پرواز رسم خوبیست ولی حیف نمی آیی تو

دیگر اثر از ارکیده ام نیست!

گفتی که می خواهم فکر خودم باشم  

آنگاه عشقت در خاطر من ملالی نیست

رفتی تو...

مرا با هزاران نفرین گذاشتی پشت سرت  

به سلامت...



بگذار بمیرم من

مساله ای نیست  

ارسال شعر از دوست عزیز : کامران

پیام عشق

فـــــــریـــــاد 

   فــــــریــــــــادی بـــــــرای تـــــــــو

  فریادی که از اعـــــماق قلـــــب خستـــه ام پا می گیرد

  و هــــــــــنـــــوز کـــــــــــه هـــــنـــــوز اســـت

  و بــــا ایـــــــــــــن کــــــــه مـــــــدت ها از رفتنــــــت گذشته

 هنــــــــوز بر حنــــــــــجره خســــــته ام جاری نگــــــشته

 زیـــــبایـــم

 هنوز نتوانسته ام درد عمیق

 نبــــودن و رفتـــنت را باور کـــم

عشـــــــــق من    

هنوز صـــــدای زیبای مستیت

و هنوز گم شدن در قطره قطره ی

 بـــعد صدایت فراموشم نشده

و بــــه خدای اسمان ها قســـم

هــــنــوز کــه هـنـوز اســت

عروجی که با تو بودن برایـــم اورده پایان نیافته   

پرنده را که ازاد کنی

روزی برمـــی گردد

و مـن خالی

از ایــــن اتفــاق زمینی

زیــــاد دور نیسـتـــم

روزی مــــــی ایـــــــــم

و تــــــو را بــــا خــــــود

بــــــه اوج رویاهـــــایم می بــــرم

می بــــرم تـــا ببــیـنی

مـخمــل رویـاهــــای پســرک

چـــــه رنــــگـی دارد!!!!!!!

مــــــــن می ایــــــم   

مـــنــتـظــــــــرم بـــاش

دل آهنربا.....

دلم را آهنی کردم مبارا عاشقت گردد 

                                                 ندانستم تویی ظالم دلی آهنربا داری

عشق

عشق تو همچون افقی بی انتهاست 

                                                  قلب من خالی از هر رنگ و ریاست 

زندگی با آرزو ها روبروست 

                                                  با تو بودن از برایم آرزوست