 | وقتی که عاشقم شدی  وقتی که عاشقم شدی پاییز بود و خنک بود تو آسمون آرزوت هزارتا بادبادک بود تنگ بلوری دلت درست مث دل من کلی لبش پریده بود همش پر ترک بود وقتی که عاشقم شدی چیزی ازم نخواستی توقعت فقط یه کم نوازش و کمک بود چه روزا که با هم دیگه مسابقه می ذاشتیم که رو گل کدوممون قایق شاپرک بود ؟ تقویم که از روزا گذشت دلم یه جوری لرزید راستش دلم خونه ی تردید و هراس و شک بود دیگه نه از تو خبی بود ، نه از آرزوهات قحطی مژده و روزای خوش و قاصدک بود یادم میاد روزی رو که هوا گرفته بود و اشکای سرخ آسمون آروم و نم نمک بود تو در جواب پرسشم فقط همینو گفتی عاشقیمون یه بازی شاید ، یه الک دولک بود نه باورم نمی شه که تو اینو گفته باشی کسی که تا دیروز برام تو کل دنیا تک بود قصه ی با تو بودن و می شه فقط یه جور گفت کسی که رو زخمای قلب من مث نمک بود  |
تنهایی درد زیبای من
زیبای من..همیشه عاشقم باش.حتی حالا که نیستیتنهایی درد زیبای من
زیبای من..همیشه عاشقم باش.حتی حالا که نیستیبهانه من برای زندگی ....
سلام بهانه من برای زندگی ....
سلام بهانه من برای زندگی ....
دلت تنگ است ..... می دانم !!
قلبت شکسته است ..... می دانم !!
دوری برایت سخت است ...... می دانم !
اما برای چند لحظه ای ارام بگیر ..... تا برایت بگویم...
بگویم از دنیایی که به هیچ کس وفا نمی کند....
و مردمی که به جز خودشان هیچ کس را نمی بینند..!
بگویم از انچه که در این مدت بر من گذشت.....
اما گریه نکن ....که حال و هوای تو مرا بارانی تر می کند...
گریه نکن که چشمهای من نیز به گریه خواهند افتاد...
بیا و درد دلت را به من بگو...
و مطمئن باش که قول می دهم ارامت کنم...!
با گریه خودت را ارام نکن....گریه نکن که اشکهایت مرا نا ارامتر می کند..
گریه تو مرا به دلتنگی های دیرینه ام می کشاند....
گریه نکن چون منهم مانند تو اشفته می شوم..
می دانی که دوست ندارم ان چشمهای زیبایت رو خیس اشک ببینم ..
ای عزیزم ...
ای زندگی ام ....
ای عشقم .....
اینها تمام حرفهایی بود که در اوج دلتنگی با دل نا ارام خود ارام ارام گریستم...
برای دلی که هنوز در نبود تو ....
و ارام ... ارام می میرد...!باور کن بغض راه گلویم را بسته است....
اما گریه نمی کنم...
می خواهم برایت فقط بنویسم...
اما تو بگو بهانه ام ...
می خواهم به یاد گذشته .... اما اینبار با دستانی سرد اشکهای گونه هایت را پاک کنم ( به یاد روزهای از دست رفته )بهانه ام :
بیا و دستهایت را در دستهایی بی روجم بگذار....
و به یاد روزهای اول اشنایی مان دوباره ...ببار ...
این بار می خواهم جور دیگری اشکهایت را پاک کنم..!
سرت را بر روی شانه هایم بگذار ...و ارام در گوشم زمزمه کن ...
باور کن به درد دلهایت گوش خواهم کرد...
می دانی اگر هنوز هم دلی برایت مانده باشد
وقتی دست نوشته هایم را می خوانی ....
اشک از چشمان سرازیر می شود....
پس برای اخرین بار هم گریه کن....
چون این درد دلی بود که در اوج بی کسی .....
من نیز با چشمانی خیس برایت نوشتم.....
گناه من
از پنجره نگاه بکن آره اون میاد درسته بی وفاست ولی باید بیاد
میدونه دلم براش بدجوری تنگ شده ولی نمیدونم دل اون چرا از سنگ شده
غم دوریش کم بودش حالا بی وفا شده نه یه زنگی نه تماسی آره بی رنگ شده
آخه من چکار کنم با این دل بهونه گیر ای خدا کمک بکن برو ای دل بمیر
تو چرا سنگ نشدی میونه این همه سنگ میدونم دوسش داری مثل یه احصاصه قشنگ
آخه دوست داشتنیه مثل لیلا میمونه دل من شیدادییه مثل مجنون میمونه
فدای نازش بشم این نازش کشته مارو حالا که عاشق شدم می خواد بگه از پیشم برو
خدایا این احصاصمو از دلم نگیر ولی خصلت بدو از دل یارم بگیر
آخه گناهم نداره همش تقصیره منه زود دل می بندم
زود عاشق میشم اینم میشه گفت یه جوری گناهه منه
عشق چیه؟..
عشق آلوچه نیست که بهش نمک بزنی
دختر همسایه نیست که بهش چشمک بزنی
رفیق نیست که بهش کلک بزنی
عشق مقدسه.....باید جلوش زانو بزنی
شور عشق
عشق شوری در نهاد ما نهاد جان ما در بوته ی سودا نهاد
گفت و گویی در نهاد ما فکند جست و جویی در درون ما نهاد
از خمستان جرعه ای بر خاک ریخت جنبشی در آدم و هوا نهاد
قسمتی از شعر شور عشق از: فخر الدین عراقی
وقتی که عاشق شدی
مریم حیدرزاده...وقتی که عاشق شدی
ندارم فرصتی تا لحظه ی مرگ
بود بر شاخه هایم آخرین برگ
تو پنداری که شب چشمم به خواب است
ندانی این جزیره غرق آبست
به حال گریه می خوانم خدا را
به حال دوست می جویم شما را
زبس دل سوی مردم کرده ام من
در این دنیا تو را گم کرده ام من
مرا در عاشقی بی تاب کردی
کجا هستی دلم را آب کردی
نه اکنون بلکه عمری، روزگاریست
که پیش روی ما غمگین حصاریست
بود روز تو برای ما شب تار
صدایت می رسد از پشت دیوار
کلام نازنینت مهر جوش است
صدایت در لطافت چون سروش است
بدا ، روز و شب ما هم یکی نیست
شب ما بهر تو همگام روز است
به وقت صبح تو ما را شب آید
در آن هنگامه جانم بر لب آید
کویرم من، تو گلشن باش ای یار
به تاریکی تو روشن بــاش ای یار
گذشت....
گفتی که مرا دوست داری گله ای نیست
بین عشق من وتو فاصله ای نیست
گفتم کمی شتاب کن وگوش به من بسپار
گفتی باید بروم حوصله ای نیست
پرواز رسم خوبیست ولی حیف نمی آیی تو
دیگر اثر از ارکیده ام نیست!
گفتی که می خواهم فکر خودم باشم
آنگاه عشقت در خاطر من ملالی نیست
رفتی تو... 
مرا با هزاران نفرین گذاشتی پشت سرت
به سلامت...
بگذار بمیرم من
مساله ای نیست
ارسال شعر از دوست عزیز : کامران
پیام عشق
فـــــــریـــــاد
فــــــریــــــــادی بـــــــرای تـــــــــو
فریادی که از اعـــــماق قلـــــب خستـــه ام پا می گیرد
و هــــــــــنـــــوز کـــــــــــه هـــــنـــــوز اســـت
و بــــا ایـــــــــــــن کــــــــه مـــــــدت ها از رفتنــــــت گذشته
هنــــــــوز بر حنــــــــــجره خســــــته ام جاری نگــــــشته
زیـــــبایـــم
هنوز نتوانسته ام درد عمیق
نبــــودن و رفتـــنت را باور کـــم
عشـــــــــق من
هنوز صـــــدای زیبای مستیت
و هنوز گم شدن در قطره قطره ی
بـــعد صدایت فراموشم نشده
و بــــه خدای اسمان ها قســـم
هــــنــوز کــه هـنـوز اســت
عروجی که با تو بودن برایـــم اورده پایان نیافته
پرنده را که ازاد کنی
روزی برمـــی گردد
و مـن خالی
از ایــــن اتفــاق زمینی
زیــــاد دور نیسـتـــم
روزی مــــــی ایـــــــــم
و تــــــو را بــــا خــــــود
بــــــه اوج رویاهـــــایم می بــــرم
می بــــرم تـــا ببــیـنی
مـخمــل رویـاهــــای پســرک
چـــــه رنــــگـی دارد!!!!!!!
مــــــــن می ایــــــم
مـــنــتـظــــــــرم بـــاش
